İnsanların inandığı değerleri koruma konusunda kalkan olmaya çalışmaları doğuştan gelen içgüdüleri sayesindedir. Peki ama hangi inanç veya değerler gerçekten doğru ? Bugün bunlardan bahsetmek yerine şu soruyu sormak daha doğru olmaz mı: "Ya inandığımız şeylerin insani yönlerini yapmaya çalışsak daha doğru bir yaşam sürmez miyiz ?"
Kimin hangi inançtan, değerden veya aileden geldiğinin hiçbir önemi yoktur. Dinlerin, inançların ve değerlerin özlerinde -temellerinde- iyi insan olmak vardır. Ve günümüzde inanışların, değerlerin ve ideolojilerin büyük bir kısmı iyi insan olmayı bizlere öğütlemiyor mu ? O zaman bu kadar savaş, kavga, gürültü niye ?
Mesela İncil kitabında geçen şu ayet: "O'nun buyruklarını biliyorsun: ‘Zina etmeyeceksin, adam öldürmeyeceksin, çalmayacaksın, yalan yere tanıklık etmeyeceksin, annene babana saygı göstereceksin.’ ” (Luka 18:20) bizim için yeterli değil mi ? Ya da Tevrat (Çıkış 20:13) kitabında geçen: "Adam öldürmeyeceksin" ayeti ? Ya da Kuran (İsra Suresi 33.Ayet)'da geçen: "Allah'ın saygıya layık kıldığı cana kıymayın" ayeti bizler için yeterli değil de nedir ?
Günümüzde çoğu İbrahimi dinler olmak üzere bu kadar güzel ayetler varken insanlar neden savaşa bu kadar istekli ve bağımlı ? Gerçi bir filozofun şu sözü aklıma gelmiyor değil: "Savaşlar kralların açgözlülükleri yüzünden çıkar." Gerçektende ne kadar doğru bir söz. Bugün günümüzde filozofların izinden giden bazı dini ideolojilerde vardır. Bunlardan bazılarına örnek verecek olursak; Konfüçyanizm, Budizm, Taoizm gibi. Peki bunların öncüleri neler diyordu ? Onlarda iyi insan olmanın peşinde değiller miydi ? Neredeyse çoğumuzun cevabı aynı olacak: "Evet hepsi bize iyi olmayı öğütlüyor."
O zaman biz neden bu kadar kötü olma eğilimine sahip olduk ? Ya da ne zamandan beri kötü olmak istedik ? İnsanoğlunun içinde kalan şeytani yönü yeni yeni mi çıkmaya başladı ? Hepimizin kötü bildiği bu şeytani yön bizlere kötülüğü öğütlediği halde neden ona uymak bize daha kolay geliyor ? Bunların hepsi ayrı sorular ama aynı başlık altındalar.
Günümüz tarihinin yakın zamanında bilinen bir savaş -gerçi savaş demek bile artık hafif geliyor- Filistin'de, Doğu Türkistan'da ve daha onlarca yerde neden insanoğlu şeytani içgüdülerinin peşinden gidiyor ? Oradaki eziyet gören insanların, diğer insanlardan eksiği mi var ? Kesinlikle hayır. Üstünlük bana göre sadece insani yaşamdadır. İnsanca yaşamayan toplumlar veya kişiler ya unutulur ya da tarihin tozlu sayfalarında çok kötü olarak anılırlar. Peki bunun için bu kadar eziyet yapmaya, şeytani tarafımızı dinlemeye gerek var mı ?
Konuyu büyük filozof aynı zamanda hümanist olan Sokrates'in yaşamdan kesitiyle kapatmayı uygun görüyorum. Tarih Sokrates'i her zaman iyi olarak anacak ancak onu idama mahkum edenler hiçbir zaman hatırlanmayacak ve anılmayacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder